1. Wstęp

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z 1 marca 2018 roku (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 1115 ze zm.), zwana dalej ustawą, definiuje zasady oraz tryb przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, dostosowując polski porządek prawny do przepisów dyrektywy 2015/849¹ oraz rekomendacji Financial Action Task Force (FATF), w celu zwiększenia efektywności krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

System przeciwdziałania praniu pieniędzy został wzbogacony o nowe instytucje obowiązane do stosowania przepisów ustawy, zaś część dotychczasowych zadań niektórych podmiotów, w tym biur rachunkowych i doradców podatkowych, uległa zmianie.

Przepisy poszerzają katalog podmiotów podlegających ustawie, tzw. instytucji obowiązanych, o przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 1292 ze zm.), niebędący innymi instytucjami obowiązanymi, świadczący usługi polegające na:

· tworzeniu osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej,

· pełnieniu funkcji członka zarządu lub umożliwianiu innej osobie pełnienia tej funkcji lub podobnej funkcji w osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej,

· zapewnianiu siedziby, adresu prowadzenia działalności lub adresu korespondencyjnego oraz innych pokrewnych usług osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej,

· działaniu lub umożliwieniu innej osobie działania jako powiernik trustu, który powstał w drodze czynności prawnej,

· działaniu lub umożliwieniu innej osobie działania jako osoba wykonująca prawa z akcji lub udziałów na rzecz podmiotu innego niż spółka notowana na rynku regulowanym podlegającym wymogom dotyczącym ujawniania informacji zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub podlegająca równoważnym standardom międzynarodowym.

NOWOŚĆ!

Ta kategoria instytucji obowiązanych została określona ogólnym pojęciem "trustu".