Wersja obowiązująca od 2024-02-29 (Dz.U.2024.284 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń gwarantowanych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie udzielane przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, na podstawie ustawy, zwane dalej „ubezpieczeniem gwarantowanym”, dotyczy:

1) instrumentów finansujących, rozumianych jako umowa lub inna czynność służąca finansowaniu, w całości albo części, kontraktów eksportowych, umów lub inwestycji, o których mowa w pkt 2–5, albo służąca finansowaniu podmiotu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lub pkt 5 lit. a, w szczególności:

a) kredytu bankowego,

b) pożyczki,

c) limitu kredytowego na wystawianie gwarancji lub akredytyw,

d) nabycia lub zagwarantowania emisji papierów wartościowych o charakterze dłużnym, w szczególności obligacji,

e) wykupu wierzytelności,

f) leasingu;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą lub inwestycji podejmowanych w celu realizacji kontraktów eksportowych;

4) umów przedsiębiorców zależnych;

5) umów lub inwestycji realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umożliwiających rozpoczynanie, kontynuowanie lub rozwijanie działalności gospodarczej wnoszącej istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz. Urz. UE L 198 z 22.06.2020, str. 13, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2020/852”;

6) ryzyk pokrywanych ubezpieczeniami, o których mowa w dziale II w grupach 3–7 i 9–16 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656, 614, 825, 1723, 1843 i 1941), o ile ryzyka te nie wystąpiły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadkach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 2 ust. 10.

2a. W przypadku gdy ubezpieczający lub ubezpieczony, któremu zostało udzielone ubezpieczenie gwarantowane dotyczące ryzyka nierynkowego, nabywa towary lub usługi od kontrahenta zagranicznego, ochroną ubezpieczeniową w ramach tego ubezpieczenia gwarantowanego mogą zostać objęte również szkody poniesione odpowiednio przez ubezpieczającego lub ubezpieczonego w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez tego kontrahenta.

3. Ubezpieczenie gwarantowane może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej;

4) udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1233/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zastosowania niektórych wytycznych w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych oraz uchylającego decyzje Rady 2001/76/WE i 2001/77/WE (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 45, z późn. zm.), zwaną dalej „agencją kredytów eksportowych”.

4. Ubezpieczenie gwarantowane dotyczące ryzyk pokrywanych ubezpieczeniami, o których mowa w dziale II w grupach 3–7 i 9–16 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, może być realizowane wyłącznie w formie ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji) lub udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2023-09-28 do 2024-02-28

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń gwarantowanych [2] , w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie udzielane przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, na podstawie ustawy, zwane dalej „ubezpieczeniem gwarantowanym”, dotyczy: [3]

1) instrumentów finansujących, rozumianych jako umowa lub inna czynność służąca finansowaniu, w całości albo części, kontraktów eksportowych, umów lub inwestycji, o których mowa w pkt 2–5, albo służąca finansowaniu podmiotu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lub pkt 5 lit. a, w szczególności: [4]

a) kredytu bankowego,

b) pożyczki,

c) limitu kredytowego na wystawianie gwarancji lub akredytyw,

d) nabycia lub zagwarantowania emisji papierów wartościowych o charakterze dłużnym, w szczególności obligacji,

e) wykupu wierzytelności,

f) leasingu;

2) kontraktów eksportowych;

3) [5] inwestycji bezpośrednich za granicą lub inwestycji podejmowanych w celu realizacji kontraktów eksportowych;

4) umów przedsiębiorców zależnych.

5) [6] umów lub inwestycji realizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umożliwiających rozpoczynanie, kontynuowanie lub rozwijanie działalności gospodarczej wnoszącej istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, o której mowa w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz. Urz. UE L 198 z 22.06.2020, str. 13, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2020/852”;

6) [7] ryzyk pokrywanych ubezpieczeniami, o których mowa w dziale II w grupach 3–7 i 9–16 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656, 614, 825 i 1723), o ile ryzyka te nie wystąpiły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadkach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 2 ust. 10.

2a. [8] W przypadku gdy ubezpieczający lub ubezpieczony, któremu zostało udzielone ubezpieczenie gwarantowane dotyczące ryzyka nierynkowego, nabywa towary lub usługi od kontrahenta zagranicznego, ochroną ubezpieczeniową w ramach tego ubezpieczenia gwarantowanego mogą zostać objęte również szkody poniesione odpowiednio przez ubezpieczającego lub ubezpieczonego w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez tego kontrahenta.

3. Ubezpieczenie gwarantowane [9] może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej;

4) [10] udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1233/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zastosowania niektórych wytycznych w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych oraz uchylającego decyzje Rady 2001/76/WE i 2001/77/WE (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 45, z późn. zm.), zwaną dalej „agencją kredytów eksportowych”.

4. [11] Ubezpieczenie gwarantowane dotyczące ryzyk pokrywanych ubezpieczeniami, o których mowa w dziale II w grupach 3–7 i 9–16 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, może być realizowane wyłącznie w formie ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji) lub udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[2] Art. 1 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[3] Art. 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[4] Art. 1 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[5] Art. 1 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[6] Art. 1 ust. 2 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[7] Art. 1 ust. 2 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[8] Art. 1 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[9] Art. 1 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[10] Art. 1 ust. 3 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

[11] Art. 1 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1859). Zmiana weszła w życie 28 września 2023 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-06-29 do 2023-09-27 (Dz.U.2020.1135 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie udzielane przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, na podstawie ustawy, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, dotyczy:

1) instrumentów finansujących, rozumianych jako umowa lub inna czynność służąca finansowaniu, w całości albo w części, kontraktu eksportowego, umowy przedsiębiorcy zależnego lub inwestycji bezpośredniej za granicą, w szczególności:

a) kredytu bankowego,

b) pożyczki,

c) limitu kredytowego na wystawianie gwarancji lub akredytyw,

d) nabycia lub zagwarantowania emisji papierów wartościowych o charakterze dłużnym, w szczególności obligacji,

e) wykupu wierzytelności,

f) leasingu;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) umów przedsiębiorców zależnych.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej;

4) udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1233/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zastosowania niektórych wytycznych w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych oraz uchylającego decyzje Rady 2001/76/WE i 2001/77/WE (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 45).

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2020-03-31 do 2020-06-28

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. [2] Ubezpieczenie udzielane przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, na podstawie ustawy, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, dotyczy:

1) instrumentów finansujących, rozumianych jako umowa lub inna czynność służąca finansowaniu, w całości albo w części, kontraktu eksportowego, umowy przedsiębiorcy zależnego lub inwestycji bezpośredniej za granicą, w szczególności:

a) kredytu bankowego,

b) pożyczki,

c) limitu kredytowego na wystawianie gwarancji lub akredytyw,

d) nabycia lub zagwarantowania emisji papierów wartościowych o charakterze dłużnym, w szczególności obligacji,

e) wykupu wierzytelności,

f) leasingu;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) umów przedsiębiorców zależnych.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej;

4) [3] udziału w ubezpieczeniu udzielonym przez agencję kredytów eksportowych w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1233/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zastosowania niektórych wytycznych w dziedzinie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych oraz uchylającego decyzje Rady 2001/76/WE i 2001/77/WE (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 45).

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

[2] Art. 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 568). Zmiana weszła w życie 31 marca 2020 r.

[3] Art. 1 ust. 3 pkt 4 dodany przez art. 8 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 568). Zmiana weszła w życie 31 marca 2020 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-07-18 do 2020-03-30 (Dz.U.2018.1378 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu;

5) umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50% udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-04-25 do 2018-07-17 (Dz.U.2017.826 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu;

5) umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50% udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2016-05-25 do 2017-04-24 (Dz.U.2016.714 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu;

5) umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50% udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 114, poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-04-07 do 2016-05-24 (Dz.U.2015.489 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym”, może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych;

2) kontraktów eksportowych;

3) inwestycji bezpośrednich za granicą;

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu;

5) umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50% udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego;

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji);

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 114, poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-03-19 do 2015-04-06

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji] [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym", może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych,

2) kontraktów eksportowych,

3) inwestycji bezpośrednich za granicą,

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu,

5) [2] umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50 % udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego,

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji),

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 114, poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

[2] Art. 1 ust. 2 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych (Dz.U. Nr 215, poz. 1662). Zmiana weszła w życie 19 marca 2010 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-06-12 do 2010-03-18 (Dz.U.2001.59.609 tekst jednolity)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. [1] 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „ubezpieczeniem eksportowym", może dotyczyć:

1) kredytów eksportowych,

2) kontraktów eksportowych,

3) inwestycji bezpośrednich za granicą,

4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu.

3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie:

1) ubezpieczenia bezpośredniego,

2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji),

3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej.

[1] Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 114, poz. 1190), która weszła w życie 4 stycznia 2001 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 1994-08-19

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń kontraktów eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań zapewniona jest w drodze przekazywania ubezpieczycielowi przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków.

2. Celem ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, zwanego dalej ubezpieczeniem kontraktów eksportowych, jest udzielanie krajowym podmiotom gospodarczym ochrony na wypadek strat poniesionych w trakcie realizacji kontraktu eksportowego, mogących powstać:

1) przed wysyłką towarów lub realizacją usług,

2) po wysyłce towarów lub zrealizowaniu usług.