Ustalenia czy napój wprowadzany na rynek krajowy w zakresie dodatku miodu oraz dodatku kofeiny z ekstraktu z guarany podlega opłacie od środków spożywczych

Interpretacja indywidualna  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko dotyczące ustalenia czy napój wprowadzany na rynek krajowy poprzez sprzedaż na rzecz podmiotów w sektorze B2B prowadzących zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną, w zakresie:

- dodatku miodu, w związku z czym zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszonej na etykiecie produktu będzie wynosić (...) g w przeliczeniu na 100 ml, oznacza spełnienie przesłanki wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opłacie od środków spożywczych – jest prawidłowe,

- dodatku kofeiny z ekstraktu z guarany, nie podlega opłacie od środków spożywczych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z dnia 4 marca 2024 r. (wpływ 4 i 8 marca 2024 r.) oraz z dnia 16 kwietnia 2024 r. (wpływ 16 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji napojów bezalkoholowych, wód mineralnych i pozostałych wód butelkowanych (PKD 11.07.Z).

Spółka przygotowuje się do produkcji napoju, w skład którego wchodzić będzie woda, naturalny miód kwiatowy, tłoczone soki owocowe NFC, (…), ekstrakt z guarany (…) (dalej: „Napój”). Napój zaklasyfikowany będzie przez Wnioskodawcę jako pozostały napój bezalkoholowy (PKWiU 11.07.19).

Na dzień dzisiejszy Spółka nie posiada finalnej receptury Napoju, stąd nie jest znana również ostateczna wielkość poszczególnych składników. Niemniej jednak, zawartość cukru w Napoju w związku z użyciem miodu będzie (…) %.

Zdecydowana większość produkcji realizowanej przez Spółkę będzie sprzedawana i dystrybuowana do podmiotów prowadzących sprzedaż hurtową lub detaliczną, natomiast część produkcji będzie sprzedawana także na rzecz konsumentów, bezpośrednio przez Spółkę.

Pismem z dnia 4 marca 2024 r. (wpływ 4 marca 2024 r.) uzupełnili Państwo opis zdarzenia przyszłego wskazując:

(...)

Cukier występujący w Napoju będzie pochodził tylko z dodatku miodu i soków naturalnych.

Miód jest składnikiem spożywczym pochodzenia zwierzęcego - produkowany jest przez pszczoły z nektaru roślin, wydzielin żywych części roślin, lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin.

Miód nie jest cukrem, niemniej jednak, przeciętnie w jego skład wchodzą cukry (około 80%), woda (około 20%) oraz niektóre minerały takie jak potas, fosfor sód czy magnez. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, miód to słodka, lepka substancja wytwarzana przez pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Miód nie jest więc cukrem, zarówno mono jak i disacharydem, nie jest również substancją słodzącą, o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.

Na dzień dzisiejszy Spółka nie posiada finalnej receptury Napoju, która jest wciąż na etapie opracowywania. Wobec tego nie jest możliwe dokładne wskazanie ostatecznej wielkości poszczególnych składników, w tym cukru. Niemniej jednak, z pewnością można stwierdzić, że zawartość cukru w Napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml, przekroczy (…) % w związku z użyciem miodu.

W skład Napoju będą wchodziły soki NFC (ang. - not from concentrate) z (…). Soki NFC powstają w procesie wytłaczania z owoców - w niniejszym przypadku (…). W skład Napoju będą wchodziły zatem soki, które nie zostały wyprodukowane z koncentratu, ani nie będą zagęszczane ani rozwadniane. Sok dodawany do Napoju stanowi więc sok owocowy w rozumieniu definicji zawartej w załączniku nr 1 do dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, gdyż nie zawiera jakichkolwiek dodatków.

Łączny udział masowy obu soków owocowych w Napoju będzie (…)% składu surowcowego, przy czym dokładna wartość (…) nie jest jeszcze znana.

Zdecydowana większość sprzedaży Napoju przez Spółkę będzie realizowana w sektorze B2B, tj. na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży produktów spożywczych. Sprzedaż ta, w ramach sektora B2B, będzie realizowana w przeważającej większości do podmiotów realizujących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną.

(…)

Pismem z dnia 15 kwietnia 2024 r. (wpływ 16 kwietnia 2024 r.) doprecyzowali Państwo opis zdarzenia przyszłego m.in. o następujące informacje:

(...)

Miód stanowi jednakże środek spożywczy zawierający monosacharydy i disacharydy w rozumieniu przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.

Spółka ponownie pragnie podkreślić, iż jest na etapie opracowywania ostatecznej receptury Napoju, obecnie zawartość cukrów wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml wynosi (…) g.

(...)

Przedmiotem niniejszego wniosku objęta jest jedynie sprzedaż w ramach sektora B2B do podmiotów prowadzących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

 1. Czy uwzględnienie w składzie napoju, naturalnego miodu kwiatowego, w związku z czym zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml, będzie wynosić (...) g, oznacza spełnienie przesłanki wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tj. Dz. U. z 2022 poz. 1608 z późn. Zm. – dalej: „u.z.p.”), a zatem napój ten w zakresie dodatku miodu podlegać będzie opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3a u.z.p.?

 2. Czy dodatek ekstraktu z guarany, zawierającego w swoim składzie kofeinę oznacza naturalne występowanie kofeiny w napoju, a w konsekwencji występowanie kofeiny w napoju nie będzie stanowiło dodatku do niego i w myśl art. 12b ust. 1 w zw. z art. 12f ust. 3 u.z.p. nie będzie on podlegać opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3a u.z.p.?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

Uwzględnienie w składzie napoju naturalnego miodu, w związku z czym zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml będzie wynosić (…) g, oznacza spełnienie przesłanki wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 u.z.p. i wiąże się z koniecznością uiszczania przez Spółkę, w zakresie sprzedaży na rzecz podmiotów w sektorze B2B prowadzących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną (co do występowania miodu), opłaty od środków spożywczych na zasadach określonych w rozdziale 3a u.z.p.

Miód jest składnikiem spożywczym pochodzenia zwierzęcego - produkowany jest przez pszczoły z nektaru roślin, wydzielin żywych części roślin, lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin. Przeciętnie w skład miodu wchodzą cukry (około 80%), woda (około 20%) oraz niektóre minerały takie jak potas, fosfor sód czy magnez.

Zgodnie z definicją zawartą w załączniku nr 1 do dyrektywy Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do miodu, miód jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin, lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.

Miód nie jest więc cukrem, zarówno mono jak i disacharydem, nie jest również substancją słodzącą, o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności. Przepisy u.z.p. nie zawierają definicji środka spożywczego, definicję taką można odnaleźć natomiast w art. 2 rozporządzenia nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, w którym przyjęto iż "środek spożywczy" obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. Definicja ta obejmuje wodę zgodną z normami określonymi zgodnie z art. 6 dyrektywy 98/83/WE i bez uszczerbku dla wymogów dyrektyw 80/778/EWG i 98/83/WE.

Jak wskazano natomiast w stanie faktycznym, miód stanowi środek spożywczy zawierający cukry będące monosacharydami i disacharydami. W ramach składu Napoju, finalna zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml będzie wynosić (…) g, wobec czego spełniona jest przesłanka wskazana w art. 12a ust. 1 pkt 1 u.z.p. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że udział masowy soków owocowych w napoju będzie (…) % nie znajdzie zastosowania art. 12f ust. 7 pkt 1 u.z.p.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, iż Ministerstwo Zdrowia w odpowiedzi na pytanie portalu „Business Insider” dotyczące napojów słodzonych miodem w aspekcie opłaty od środków spożywczych wskazało, iż nowelizacja ustawy dot. promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów przewiduje nałożenie tzw. opłaty cukrowej na napoje. Dlatego napoje z dodatkiem miodu zostaną objęte tzw. podatkiem cukrowym, ale sam miód nie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, uwzględnienie naturalnego miodu w finalnym składzie Napoju będzie powodować, iż spełnione zostaną przesłanki wskazane w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 u.z.p., gdyż do Napoju dodany zostanie środek spożywczy zawierający cukry proste (miód), a tym samym w tym zakresie, tj. co do uwzględnienia miodu, Napój będzie podlegał opłacie od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3a u.z.p.

W związku z powyższym, w zakresie objętym niniejszym wnioskiem, tj. co do sprzedaży w ramach sektora B2B do podmiotów prowadzących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną, wprowadzenie napoju na rynek krajowy przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu opłatą od środków spożywczych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt iż kofeina stanowi naturalny składnik guarany, dodatek ekstraktu z guarany do Napoju będzie oznaczał, iż kofeina stanowi substancję naturalnie występującą w Napoju i Spółka nie będzie zobowiązana w tym zakresie (co do występowania kofeiny jako naturalnego składnika guarany) do uiszczania opłaty od środków spożywczych, o której mowa w rozdziale 3a u.z.p. w tym zakresie.

Wnioskodawca wskazuje na wstępie, że guarana to roślina występująca w Ameryce Południowej (głównie w Brazylii), która naturalnie w swoim składzie zawiera kofeinę (pomiędzy 4% a 8%). Uznaje się, że guarana ma prozdrowotne zastosowanie, co przejawia się w działaniu przeciwbakteryjnym, antyoksydacyjnym czy też nawet przeciwnowotworowym. Z uwagi na występowanie kofeiny, guarana ma także zastosowanie w zakresie poprawy utrzymania koncentracji, wydolności psychofizycznej czy też ograniczenia negatywnych skutków bólu głowy.

Ekstrakt to forma wyciągu (roztwór związków chemicznych) z danego składnika, która może mieć zastosowanie m.in. jako składnik produktów spożywczych czy też jako składnik wyrobów kosmetycznych. Ekstrakty mogą mieć zarówno formę stałą (proszek) jak i formę ciekłą (roztwór).

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt iż kofeina jest składnikiem naturalnie występującym w guaranie, mającej stanowić składnik napoju oznaczać będzie, iż nie może ona stanowić ona dodatku w myśl art. 12f ust. 3 u.z.p. W konsekwencji, w zakresie kofeiny zawartej w napoju zastosowane znajdzie wyłączenie zawarte w art. 12b ust. 1 u.z.p., zgodnie z którym napoje, w których kofeina występuje naturalnie nie podlegają opłacie od produktów spożywczych, o której mowa w rozdziale 3a u.z.p.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie potwierdza m.in. indywidualna interpretacja Dyrektora KIS z dnia 12 czerwca 2023 r., nr: 0111-KDSB1-1.4019.9.2023.2.WK, w której organ stwierdził, że w przypadku napoju zawierającego kofeinę, która jest składnikiem naturalnie występującym w kawie wchodzącym w skład napoju, należy zgodzić się z Państwem, że: w przypadku napoju przygotowywanego na podstawie naparu z kawy, jeżeli napój zawiera kofeinę, która stanowi substancję występującą w napoju naturalnie zgodnie z jego charakterystyką, to nie podlega opłacie od środków spożywczych, gdyż nie spełnia jednego z warunków ustawowej definicji napoju - nie jest napojem z dodatkiem kofeiny.

Analogiczne stanowisko organu zostało wskazane w indywidualnej interpretacji Dyrektora KIS z dnia 20 sierpnia 2021 r., nr: 0111-KDSB1-1.4019.149.2021.2.IS, w której organ uznał, iż przenosząc niniejsze na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że substancją występującą naturalnie w napoju jest kofeina pochodząca z ekstraktu kawy. Fakt, iż kofeina zawarta w kawie oznacza naturalne występowanie tej substancji w napoju potwierdza również stanowisko wyrażone w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzające przepisy dotyczące opłaty od środków spożywczych, tj. ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz.U. z 2020 poz. 1492), w którym wyraźnie wskazane zostało, iż przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy.

W ocenie Wnioskodawcy nie byłaby możliwa do zaakceptowania wykładnia, która jak wynika z przytoczonego powyżej uzasadnienia do projektu ustawy, uznaje za naturalne występowanie kofeiny w kawie, zaś w analogicznym przypadku za dodatek uznałaby kofeinę występującą w guaranie. Odmienne traktowanie tych dwóch składników (kawa i guarana) nie zostało dokonane przez ustawodawcę, lecz uwzględnione w tym samym wyłączeniu z reżimu opłaty od środków spożywczych. Wobec powyższego, również na etapie stosowania prawa przypadki te powinny być traktowane jednakowo.

W tym zakresie należy również podkreślić stanowisko przedstawiane w orzecznictwie sądów administracyjnych, w szczególności w wyroku NSA z dnia 1 marca 2023 r., sygn. akt: III FSK 1278/22, zgodnie z którym przepis art. 12b ust. 1 u.z.p. należy czytać systemowo, gdyż odnosi się wprost do przedmiotu opodatkowania, jakim jest wprowadzony na rynek krajowy tak zdefiniowany napój. Przedmiotowe wyłączenie ma charakter generalny i odnosi się do każdej substancji występującej w napoju naturalnie, a nie tylko do takiej substancji, która w tym napoju występuje samodzielnie (wyłącznie). Wobec powyższego, naturalne występowanie kofeiny nie oznacza, że musi ona występować jako odrębny składnik napoju - może ona wchodzić w skład innego składnika, pod warunkiem, że występuje ona w tym składniku naturalnie, nie zaś, że została do niego dodana w sposób sztuczny. Taki sam pogląd został zaaprobowany również w innych wyrokach NSA (np. wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2023 r., sygn. akt: III FSK 189/23).

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszym przypadku spełniona jest również okoliczność wskazana w ww. wyroku NSA z dnia 1 marca 2023 r., sygn. akt: III FSK 1278/22, w której sąd podkreślił, iż w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników, na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym, substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

Nie w każdym wypadku dodatek składnika, w którym naturalnie występuje kofeina oznaczać będzie wyłączenie z reżimu opłaty od środków spożywczych, a jedynie w przypadkach gdy składnik ten wynika z charakteru napoju. Podkreślić należy, iż Napój planowany jest jako napój wysoko kofeinowy, co oznacza iż jednym z jego celów, oprócz walorów smakowych, jest także zniwelowanie zmęczenia, znużenia oraz pobudzenie organizmu do dalszego działania. Jak już wskazano, guarana stanowi składnik stosowany w celu poprawy koncentracji, zwiększenia wydolności psychofizycznej, stąd kofeina zawarta w guaranie zgodna jest z charakterystyką napoju, w szczególności jego planowanym przeznaczeniem.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt iż kofeina jest składnikiem, który naturalnie występuje w guaranie wchodzącej w skład napoju, jak również uwzględnienie kofeiny zgodne jest z charakterem Napoju jako produktu przeznaczonego do radzenia sobie ze zmęczeniem, znużeniem i zwiększenia możliwości działania organizmu, jej uwzględnienie w składzie Napoju nie stanowi dodatku, lecz naturalne występowanie i w tym zakresie Napój nie podlega reżimowi opłaty od środków spożywczych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie ustalenia czy napój wprowadzany na rynek krajowy poprzez sprzedaż na rzecz podmiotów w sektorze B2B prowadzących zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną, w zakresie:

- dodatku miodu, w związku z czym zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszonej na etykiecie produktu będzie wynosić (...) g w przeliczeniu na 100 ml, oznacza spełnienie przesłanki wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opłacie od środków spożywczych – jest prawidłowe,

- dodatku kofeiny z ekstraktu z guarany, nie podlega opłacie od środków spożywczych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy,

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Dodatkowo, jak wskazuje art. 12e ust. 1 ustawy,

W myśl art. 12f ustawy,

 1.Na wysokość opłaty składają się następujące części:

 1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

 2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

 2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.

 3. Napoje zawierające dodatek kofeiny lub tauryny są objęte opłatą w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.

 4. Wysokość opłaty dla napojów zawierających substancje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz kofeinę lub taurynę stanowi odpowiednio sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz opłaty, o której mowa w ust. 3.

 5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

(…)

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniach opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie produkcji napojów bezalkoholowych, wód mineralnych i pozostałych wód butelkowych (PKD 11.07.Z).

Przygotowują się Państwo do produkcji napoju, w skład którego wchodzić będzie woda, naturalny miód kwiatowy, tłoczone soki owocowe NFC, (...), ekstrakt z guarany (...).

Doprecyzowali Państwo, że cukier występujący w napoju pochodził będzie, w przeważającej mierze z dodatku miodu, który stanowi środek spożywczy zawierający cukry będące monosacharydami i disacharydami w rozumieniu przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.

Podali Państwo także, że w skład napoju będą wchodziły soki NFC z (...), które powstają w procesie wytłaczania z owoców. Sok dodawany do napoju stanowi sok owocowy w rozumieniu definicji zawartej w załączniku nr 1 do dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, gdyż nie zawiera jakichkolwiek dodatków. Łączny udział masowy obu soków owocowych w napoju będzie (...)% składu surowcowego.

Zawartość cukrów deklarowana na etykiecie będzie wynosiła (...) g w przeliczeniu na 100 ml.

Określili Państwo, że przedmiotowy napój ujęty będzie w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 11.07.19.

Wskazali Państwo, że większość sprzedaży napoju będzie realizowana w sektorze B2B, tj. na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży produktów spożywczych. Sprzedaż ta, w ramach sektora B2B, będzie realizowana w przeważającej większości do podmiotów realizujących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną. Doprecyzowali Państwo, że przedmiotowy wniosek dotyczy jedynie sprzedaży w ramach sektora B2B na rzecz podmiotów prowadzących sprzedaż zarówno hurtową jak i detaliczną.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwość budzi, czy wprowadzany przez Państwa na rynek krajowy napój, który sprzedawany będzie na rzecz podmiotów w sektorze B2B prowadzących zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną, w związku z dodaniem naturalnego miodu kwiatowego w związku z czym, zawartość cukru w napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu będzie wynosić (...) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, oznacza spełnienie przesłanki wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opłacie od środków spożywczych.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Art. 12a ust. 1 ustawy zawiera katalog substancji, których dodanie do napoju rodzi obowiązek zapłaty opłaty, tj.:

- cukry będące monosacharydami lub disacharydami,

- środki spożywcze zawierające te cukry,

- substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

- kofeina lub tauryna.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dodany do napoju miód stanowi jedną z substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 pkt. 1 ustawy – środek spożywczy zawierający cukry będące monosacharydami i disacharydami. Zatem napój będący przedmiotem wniosku spełnia definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napój ten jest ujęty w PKWiU w klasie 11.07.19, a także zawiera w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, wprowadzenie przez Państwa na rynek krajowy, napoju będącego przedmiotem wniosku, w związku z dodaniem do niego naturalnego miodu kwiatowego w związku z czym, zawartość cukru w napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu będzie wynosić (...) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, spełnia przesłanki wskazane w art. 12a ust. 1 ustawy w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy i będzie podlegać opłacie od środków spożywczych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwość budzi również, czy dodanie do napoju ekstraktu z guarany, zawierającego naturalnie występującą w nim kofeinę, nie będzie podlegało opłacie od środków spożywczych.

Jak wskazano powyżej opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa nie precyzuje sformułowania „substancje występujące w nich naturalnie”.

W uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Druk sejmowy nr 210) wskazano natomiast, że „przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy”.

Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników, na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

Przy czym należy zauważyć, że o charakterze napoju nie decyduje jego przeznaczenie („uwzględnienie kofeiny zgodne jest z charakterem Napoju jako produktu przeznaczonego do radzenia sobie ze zmęczeniem, znużeniem i zwiększenia możliwości działania organizmu (…)”).

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że „z uwagi na fakt, iż kofeina stanowi naturalny składnik guarany, dodatek ekstraktu z guarany do napoju będzie oznaczał, iż kofeina stanowi substancję naturalnie występującą w napoju i spółka nie będzie zobowiązana w tym zakresie (co do występowania kofeiny jako naturalnego składnika guarany) do uiszczenia opłaty od środków spożywczych (…)”.

Z Państwa twierdzeniem, że dodanie ekstraktu z guarany do napoju będzie oznaczało, iż kofeina stanowi substancję naturalnie występującą w napoju Organ się nie zgadza, gdyż w świetle powyższych wyjaśnień przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką. W trakcie procesu produkcji dodają Państwo ekstrakt z guarany zawierający kofeinę, a zatem kofeina występująca w napoju nie stanowi substancji występującej w nim naturalnie, jest bowiem do niego dodana.

Nie sposób zgodzić się również z Państwem, że w ocenie Wnioskodawcy nie byłaby możliwa do zaakceptowania wykładnia, która jak wynika z przytoczonego (…) uzasadnienia do projektu ustawy, uznaje za naturalne występowanie kofeiny w kawie, zaś w analogicznym przypadku za dodatek uznałby kofeinę występującą w guaranie, gdyż ustawa w sposób jednoznaczny definiuje zakres przedmiotowy opłaty, a jest nim napój z dodatkiem.

W konsekwencji, zgodnie z powyżej zacytowanym art. 12f ust. 3 ustawy, w przypadku analizowanego napoju dodatek kofeiny rodzi obowiązek zapłaty opłaty za jej zawartość.

Mając powyższe na uwadze, Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z tytułu dodania do napoju ekstraktu z guarany zawierającego kofeinę należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle przytoczonych przepisów ustawy z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, w związku z dodaniem do niego:

- miodu, w związku z czym zawartość cukru w napoju, która będzie wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszonej na etykiecie produktu będzie wynosić (...) g w przeliczeniu na 100 ml,

- kofeiny z ekstraktu z guarany,

będziecie Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że wydawane interpretacje dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o treści niniejszego rozstrzygnięcia.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyjaśnić również należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – PPSA.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.