Wyrok SN z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. II CSKP 1955/22

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Marcin Łochowski
‎SSN Marcin Krajewski

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 14 grudnia 2023 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z 15 października 2021 r., V AGa 14/21,
‎w sprawie z powództwa D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
‎przeciwko F. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R.
‎o zapłatę,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. na rzecz D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych kosztów postępowania kasacyjnego.

(R.N.)

UZASADNIENIE

1. „D.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. (dalej: spółka „D.”) domagała się zasądzenia od F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. (dalej: spółka „F.”) 44 339,40 euro z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 4 lipca 2017 r. do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania w związku z nieprawidłowym wykonaniem umowy przewozu produktów powódki w czerwcu 2017 r. w postaci wydania towaru przez przewoźnika odbiorcy przed potwierdzeniem przez nadawcę przesyłki, że otrzymał płatność od odbiorcy.

Natomiast w pozwie wzajemnym spółka „F.” domagała się od spółki „D.” zapłaty frachtu za wykonaną usługę przewozu.

2. Wyrokiem z 3 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku zasądził od spółki „F.” na rzecz spółki „D.” 37 802,50 euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 11 lipca 2017 r. do dnia zapłaty oraz oddalił powództwo główne w pozostałym zakresie i powództwo wzajemne w całości.

3. Wyrokiem z 15 października 2021 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację pozwanej i rozstrzygnął o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego, z których dla rozstrzygnięcia skargi kasacyjnej istotne są następujące:

Pracownik spółki „D.” skontaktował się z pracownikiem spółki „F.” celem ustalenia warunków przewozu przez spółkę „F.” towarów spółki „D.” do L. Ostatecznie pracownik spółki „D.” w wiadomości mejlowej potwierdził zlecenie na transport 22 palet konserw z magazynu w Z. do odbiorcy w L., z odbiorem ze Z. 12 czerwca 2017 r. i dostawą do L. 15 czerwca 2017 r. z następującym zastrzeżeniem: „Rozładunek towaru u klienta po informacji z D., że wpłata została dokonana”. Pracownik spółki „D.” wypełnił też formularz zlecenia transportowego za pośrednictwem specjalnej platformy internetowej, co było wymogiem spółki „F.”, aby zlecenie zostało w ogóle skutecznie złożone i przyjęte. W formularzu zlecenia transportowego nie było jednak technicznej możliwości zawarcia zastrzeżenia, że towar ma być wydany odbiorcy tylko po informacji od spółki „D.”, iż wpłata za towar została dokonana. Składając zlecenie za pośrednictwem platformy internetowej, pracownik spółki „D.” musiał zaakceptować „Ogólne Warunki Świadczenia Usług Przewozowych przez F. Sp. z o.o.” (dalej: „OWU”).