Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 marca 2024 r., sygn. II SA/Kr 1588/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara – Dubiel (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Magda Froncisz Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Biegalska – Ciepacz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2024 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 6 października 2023 r. nr WI-I.7840.14.5.2023.DW w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno - budowlanego oraz wydania pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Wojewody Małopolskiego na rzecz M. W. kwotę 997 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Kr 1588/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 lutego 2023 r., znak: WA.6740.1.809.2022.DT, wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 ze zm.) i art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 poz. 2351 ze zm.), Starosta Suski odmówił M. W. i W. W. zatwierdzenia projektu zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno-budowlanego: budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego z instalacjami: wod.-kan., c.o., elektryczną, budynku gospodarczego, zbiornika na nieczystości ciekłe, niwelacja terenu, całość jako zagroda gospodarstwa ekologicznego dla rolnika na działce nr [...], jedn. ewid. [...] J. , obręb [...] Ł. .

Decyzją z dnia 6 października 2023 r., znak: WI-I.7840.14.5.2023.DW, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.) i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania M. W. i W. W., Wojewoda Małopolski utrzymał ww. decyzję organu pierwszej instancji w mocy.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył postanowienia uchwały Rady Gminy Jordanów nr XIV/89/2004, w tym: § 5 ust. 1, § 19 ust. 1, 2, 3 i 4 oraz § 25 ust. 1 lit. a, a następnie zwrócił uwagę na to, że legenda, tak jak rozdziały części tekstowej planu miejscowego, dzieli przeznaczenia terenów na obszary zainwestowania (rozdział 9) i środowisko przyrodnicze (rozdział 7 – wśród których wymieniono tereny "RP" – tereny rolniczej przestrzeni produkcyjnej). W terenie "RP", gdzie leżą działki inwestycyjne, nie dopuszcza się realizacji nowego siedliska (nowej zabudowy zagrodowej). Plan miejscowy dopuszcza jedynie wymianę kubatury oraz rozbudowę istniejących obiektów w siedlisku istniejącym w dniu uchwalenia planu miejscowego. Powyższe należy zdaniem organu odwoławczego wywieść m.in. z zaliczenia terenów "RP" do obszarów wyłączonych z nowego zainwestowania, zaliczonych do obszarów środowiska przyrodniczego, w ramach których dopuszczono utrzymanie, wymianę istniejącej zabudowy, w tym siedliskowej. Za taką interpretacją przemawia m.in. umieszczenie ustaleń dla tego terenu w rozdziale 7, jak i wskazanie terenu "RP" w legendzie w grupie środowisko przyrodnicze, wyłączonej z zainwestowania. W ustaleniach dla terenu "RP" posłużono się pojęciem adaptacji, które zostało parokrotnie użyte w tekście planu miejscowego w połączeniu ze słowami: istniejąca zabudowa; istniejąca infrastruktura; istniejące urządzenia; istniejące obiekty kubaturowe. Użycie tego słowa w § 19 wskazuje więc na dopuszczenie działań inwestycyjnych (wymianę jej kubatury, czy rozbudowę, ewentualnie zmianę sposobu użytkowania) tylko w odniesieniu do istniejących już siedlisk. Prawo budowlane nie zawiera legalnej definicji adaptacji i dlatego należy sięgnąć do definicji językowej (słownikowej), zgodnie z którą "adaptacja" to przystosowanie czegoś do innego niż pierwotnie użytku, zmiana zachowania się do otaczających warunków w celu optymalnego funkcjonowania. Potocznie mówi się o adaptacji lokalu na cele mieszkaniowe czy lokalu mieszkaniowego na cele usługowe. Użycie w tym kontekście w § 19 ust. 4 słów: "Wprowadza się zakaz zabudowy, która stoi w sprzeczności z przeznaczeniem podstawowym" miało na celu doprecyzowanie, iż w ramach istniejącej zabudowy można rozbudować istniejące obiekty siedliska, ale tylko w oparciu o funkcje związane z rolnictwem. W świetle powyższego organ odwoławczy stwierdził naruszenie ustaleń planu miejscowego w zakresie przeznaczenia terenu "RP", w którym ewentualne zainwestowanie może dotyczyć utrzymania istniejących już siedlisk, a nie powstania nowej zabudowy zagrodowej.